TÜRKİYE’DE ÇOCUK İŞÇİLİĞİ SORUNU VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Bölüm: Tezler

Çalışmanın adı: TÜRKİYE’DE ÇOCUK İŞÇİLİĞİ SORUNU VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Çalışmanın Türü: Kurum Uzmanlık Tezi

Çalışmanın Yazarı: Mustafa Günöz

Çalışmanın Sunuluş,

Basım yılı ve Yeri: 2007,Ankara(ÇALIŞMA VE SOSYAL GÜVENLİK BAKANLIĞI,TÜRKİYE İŞ KURUMU GENEL MÜDÜRLÜĞÜ)

Çalışmanın Dili: Türkçe

Sayfa Sayısı: 101

Amaç:

İçerik:

Çalışmanın birinci bölümünde, çocuk ve çocuk işgücü kavramları ele alınmakta,Türkiye’de çocuk işçiliğine neden faktörler irdelenmekte ve Türkiye’de çocuk işgücü istihdamının yapısı incelenmektedir.Çalışmanın ikinci bölümünde, çocukların çalışma hayatında korumayı amaçlayan uluslar arası ve ulusal düzenlemeler yer almaktadır.Uluslar arası

düzenlemeler, genellikle Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği ve Uluslararası Çalışma Örgütü’nün bu konuda kabul ettiği sözleşmelerden, ulusal düzenlemeler ise çocukişçiliği konusunda hükümler içeren çeşitli yasalardan meydana gelmektedir.Çalışmanın üçüncü bölümünde ise, çocuk işçiliğini önlemeye yönelik politikalar,özellikle ILO/IPEC programı incelenmekte, bu program kapsamında yapılan çalışmala rkonusunda bilgi verilmekte, çocuk işçiliğini önleme konusunda çalışma yapan kamu kurum kuruluşları ile sivil toplum örgütlerini tanıtılmakta ve bu kuruluşların çocukişçiliği konusunda gerçekleştirdikleri faaliyetler ele alınmaktadır. Sonuç ve öneriler bölümünde ise, Türkiye’de çocuk işçiliğini önlemeye yönelik tespit edilen çözüm öneri sunulmaktadır.

 

Yöntem: Literatür tarama yöntemi kullanılmaktadır.

Alıntı:

Çalışan çocuk sayısı Kent-Kır ayrımında incelendiğinde, 1994’ten itibaren kentlerde çalışan çocuk sayısının azalmasına rağmen bu azalma hızının yavaş olduğu,kırda ise çalışan çocuk sayısında çok büyük düşüşün olduğu görülmektedir. 1994’de çalışan çocukların % 27’si kentte, % 73’ü kırda istihdam edilirken, 2006’da çalışan
çocukların % 48’i kentte, % 52 ise kırda istihdam edilmektedir(s.29).

Anahtar kelimeler:

Çalışan çocuklar,çocuk işçiliği,çocuk emeği.