Türkiye’de Çocuk İşçiliğiyle Mücadelede İzlenen Strateji ve Yöntemler: IPEC Deneyimi (MeltemDayıoğlu, Ayşe Gündüz Hoşgör)

Türkiye’de Çocuk Emeği ve Sosyal Politika : Alternatifi Düşünmek İçin Egemen Söylemin Eleştirisi (Gamze Yücesan Özdemir, Ali Murat Özdemir)

Türkiye’de ve Dünya’da Çocuk Emeği : Sosyal Politikalar Açısından Bir Çerçeve (Betül Altıntaş)

Çalışan Çocuklarda Bedensel Yıpranmalar (İzzet Duyar)

Çocuk İşçi Olmaz : Çocuk İşçiliğine RetrospektifBir Bakış (Ercüment Erbay)

Türkiye’de Mesleki Eğitimin Dönüşümü : Çocukların Fiyat’landırılması, Modülerleştirilmesi ve Yaşamboyu Öğrenme (Ergin Bulut)

Yoksul Çocukların Kaderi : Çalışmak!.. (MehmetToran)

Medyada Çocuk Emeği ve Reklamların Çocuk İşçileri (Serdar M.Değirmencioğlu)

“Çocuklara Vefa Borcumuz Olduğu İçin, Romanın Katmanlarından Birini de Çocuk İşçiler Oluşturdu”

(Özcan Karabulut)

Başlıkları ile çocuk emeğine ilişkin bir çok kapsamlı çalışmaya yer verilmektedir.

“1960’lıyılların sonlarında ilk kez farkına vardığım yoksulluğun izlerini bir parça giderebilmek için ben de tüm kardeşlerim gibi ilkokulun 4.sınıfından itibaren çalışmaya başlamış, yetişkinlere özgü meslek ve iş hayatının hemen tüm risk, tehlike ve olumsuzluklarını bir biçimde görmüş ve yaşamıştım; zabıta dayağı, kazandığım paranın çalınması, sokak kavgaları, soğukta titreme, ayağa batan çivi, parmağı kesen bıçak, müşterinin hakaret ve küfürleri, üç kuruş paraya uzun saatler çalışma, terk edilen ev hayatının ardından sokakta çalışmaya/yaşamaya başlama ve sokağın türlü tehlikeleri karşısında savunmasızlık… Kız-erkek fark etmeden aile içinde ve ailecek yapılan işlerden kafamı kaldırıp da girdiğim çeşitli işlerin verdiği güvenli sert bir kişilik ya da mizaç kazanmam, tüm yoksul çocuklar gibi kendi çapında sokağa olan güveni artırsa da , işin öte yanında yeralan okul ya da eğitim aksıyordu” (s.9-10)