Oktay, N.(2000); “Çalışan Çocukların Ekonomiye Etkileri: Adana’da Küçük Ölçekli İşletmelerde Çalışan Çocuklarla İlgili Bir Alan Araştırması”, Çalışma Ortamı Dergisi, Sayı: 48, Ocak-Şubat.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: –

Kapsam:

Araştırma, Adana ilinde çalışan çocukların ekonomiye olan katkılarını saptamak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla kentteki oto-boya-kaporta-tamir atölyelerinde çalışan, 0-16 yaş grubunda olan işçi çocuklar ve onların işverenleri ile yüz yüze anket çalışması yapılmıştır. Anket çalışması araştırmayı yürüten kişi tarafından yapılmış; işçi çocuklara 45, işverenlerine 35 soru yöneltilmiştir. 50 den fazla işyeri dolaşılmış, 103 işçi, 41 işveren olmak üzere toplam 144 denekle görüşülmüştür.

Makaleden bir Alıntı:

Çalışan çocuklar haftada tek gün izin kullanmakta, yıllık izin kullanmamaktadırlar. % 88,3 ‘nün işe girmeden önce işverenle hiçbir anlaşma yapmadığı görülmektedir. Anne, baba ve kardeşleri herhangi bir sosyal güvenlik kapsamında olmayan bu çocukların kendilerinin de hiç bir sosyal güvenliği bulunmamaktadır. % 70,9’u çalıştığı süre içerisinde hiç doktora gitmemiştir. Çocukların evlerinde, enformel tabir edilen sektörde, kendileri dışında çalışan en az bir kişi daha vardır. Yine büyük bir kısmı işyerinde kendisine karşı yapılan bir ya da birden fazla şiddet eylemi ile karşılaşmıştır. İşverenlerin %65,9’u ilkokul mezunudur. % 95’i 5 yıldan fazladır bu işi yapmaktadır. (s.10)

Bazı Anahtar Sözcükler:

çalışan çocuklar, ekonomiye katkı, enformel sektör, sosyal güvenlik

Balcı, Y.G.(2002); “Çocuk İstismarında Farklı Bir Boyut: Çalışan Çocuklarda Cinsiyet Ayrımcılığı ”, Çalışma Ortamı Dergisi, Sayı:61, Mart-Nisan.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 14

Kapsam:

Devlet İstatistik Enstitüsü’nün (DİE) 1999 yılında yaptığı Çocu İşgücü Anketi verileri kullanılarak, çocuk işçiliğine cinsiyet açısından yaklaşılmıştır. Eldeki resmi veriler kullanılarak kız ve erkek çocukların çalışma yaşamına katılma oranları üzerinde durulmuş ve yaş ilerledikçe bu oranların nasıl değiştiği gözler önüne serilmiştir.

Makaleden bir Alıntı:

Sonuç olarak, 1999 Çocuk işgücü Anketi incelendiğinde saptanan bu bulgular ışığında, çocukların çalışması yanısıra çocuğun cinsiyetinin de bir istismar kaynağı olduğu açıkça görülmektedir. Bu isitismarın etkileri ise uzun dönemde ortaya çıkmaktadır. Kız çocuklarının kültürel ve sosyo-ekonomik nedenlerle, toplumun belirlediği role uygun, aileye ve kendi çeyizine parasal açıdan katkısı olacak, iyi bir eş ve anne olması için, seçilen işlerde meslek öğrenme amacı gütmeden çalışıp ilerleyen yaşlarda iş hayatından çekilmeleri, niteliksiz emek olarak kalmalarına neden olmaktadır. (s.19)

Bazı Anahtar Sözcükler:

aile, çalışan çocuklar, çocuk istismarı, cinsiyet ayrımı, çocuk işgücü anketi, sosyo-ekonomik düzey, ekonomiye katkı