Erbay, E.(2009); “Çocuk İşçiliğinden İşverenliğe Uzanan Bir Yaşamın Öyküsü”, Çalışma Ortamı Dergisi, Sayı:102,Ocak-Şubat .S,4-5.

Erbay, E.(2009); “Çocuk İşçiliğinden İşverenliğe Uzanan Bir Yaşamın Öyküsü”, Çalışma Ortamı Dergisi, Sayı:102,Ocak-Şubat .S,4-5.

Yararlanılan Kaynak Sayısı:

Kapsam: Söyleşi türünde ki bu makalede çocuk işçiliğinden işverenliğe uzanan bir yaşam öyküsü anlatılmaktadır.

Makaleden bir Alıntı:

İbrahim Taşkesti: 9-10 yaşlarında amcamın Çubuk’taki yerinde çalışmaya başladım. Meslek öğrenmek için heves ettim ve bu şekilde çalışma yaşamına girdim. Durumumuz da iyiydi. İlkokulda da başarılıydım ama o zamanlar meslek sahibi olmak önemliydi, okumak pek önemli değildi, şimdi ise önemli.
Ercüment Erbay: Peki okula devam etmeyi düşünmediniz mi?
İbrahim Taşkesti: Çalışmak daha cazip geldi. Bizden büyük ağabeylerimiz Ankara’ya çalışmaya giderlerdi. Onlar köye gelince çok imrenirdik ve bu şekilde Ankara’ya geldik. Ankara’da çelik eşya işinde çalıştım.(S.4)
Ercüment Erbay: Size yeniden çocuk olma imkânı verilse yine çalışır mıydınız?
İbrahim Taşkesti: Hem okur hem çalışırdım. Okuyan adamın ufku açık olur, bunu sanayi deneyimiyle birleştirdiğinde ise çok iyi olur.(s.5)

Bazı Anahtar Sözcükler:

Eğitim, çalışan çocuk, çırak eğitimi, meslek edinme

 

 

Sencer, Y.; Erbilgin, K.(1978); “Çıraklarımızın Sorunları: Bir Alan Araştırmasının Sonuçları”, 1. Ulusal İşçi Sağlığı Kongresi, 19-21 Ekim, İstanbul, s. 550-559.

Sencer, Y.; Erbilgin, K.(1978); “Çıraklarımızın Sorunları: Bir Alan Araştırmasının Sonuçları”, 1. Ulusal İşçi Sağlığı Kongresi, 19-21 Ekim, İstanbul, s. 550-559.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 4

Kapsam:

İstanbul’un çeşitli kesimlerinde çalışan çırakların toplumsal özellikleri, çalışma ve yaşam koşulları incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda, Mart – Haziran 1978’de değişik işkollarından 319 çırakla görüşme yapılmıştır. Çalışmada ayrıca 2089 sayılı “Çırak, Kalfa ve Ustalık Yasası”nın uygulamaya yansıma ve geçerlilik kazanma derecesi de sınanmıştır. Rapor, elde edilen bulguların bir özeti olup, çıraklık konusundaki ilk çalışmadır.

Sunuştan Bir Alıntı:

İstanbul dışında doğmuş olan çırakların %80’i aşkın bir bölümünün de, bu kente 1965 sonrası, yani oldukça yakın bir dönemde göçmüş ailelerin çocukları olması, ayrıca dikkat çekicidir. Çok büyük bir çoğunlukla, göçe ailesiyle birlikte katıldığı anlaşılan çırağın, göç nedeni ise, %58’e varan bir oranda, “toprak yetersizliği – işsizlik – geçim sıkıntısı” olarak dile getirilmiştir. (s.553)

Bazı Anahtar Sözcükler:

çıraklık, çırak eğitimi, çalışma koşulları, çırak-kalfa-ustalık düzeni, göç

 

 

 

 

Fişek, A.G.(1979); “Çalışma Yaşamında Çocukların ve Gençlerin Korunması”, Çalışma Dergisi, Ocak-Nisan, s. 3-36.

Fişek, A.G.(1979); “Çalışma Yaşamında Çocukların ve Gençlerin Korunması”, Çalışma Dergisi, Ocak-Nisan, s. 3-36.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 14

Kapsam:

Makale, esnaf ve sanatkarların örgütlenmesini Loncalara ve Ahilik gibi kurumlara dayandırırmış, kapitalizm döneminde çocukların korunmasına ilişkin sosyal politika önlemlerine yer vermiştir. Hukuksal boyut ağırlıklı bir yol izlenmiş, “Çırak, Kalfa ve Ustalık Yasası”na genişçe bir yer ayrılmıştır. Genişçe yer ayrılan bir diğer konu ise, esnaf ve sanatkarların özellikleridir.

Makaleden bir Alıntı:

Öncelikle bu yasanın, çalışma yaşamının daha çok hangi kesiminde etkili olacağını ve işleyebileceğini saptamakta yarar vardır. Daha önce değindiğimiz gibi, çırak-kala-usta ilişkisine dayanan bir öğretme biçimi, daha çok ortaçağda ve esnaf-sanatkar yanında uygulanmıştır. Ancak ekonomik özünü ortaçağda bırakan bu kurum, çeşitli ülkelerde belirli bir süre varlığını sürdürmüştür. Bugün Türkiye’de süren, çırak-kalfa-usta ilişkilerini de esnaf ve sanatkar dışında sürdürmeye, olanak olmadığı kanısındayız. Kaldı ki, Çırak, Kalfa ve Ustalık Yasası’nın da bu yargının ışığında hazırlandığını belirten izler yaygındır. (s.12)

Bazı Anahtar Sözcükler:

esnaf ve sanatkarlar, çırak-kalfa-ustalık düzeni, çalışma koşulları, ulusal mevzuat