Dayıoğlu, M.(2005); “Çalışan Çocukların Çalışma Hayatlarına İlişkin Genel Eğilimler”, Tes-İş Dergisi, Haziran, s.45-50

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 3

Kapsam:

DİE’nin (Devlet İstatistik Enstitüsü) 1994 ve 1999 yılındaki anketleri ve yazarın ‘‘Gender Education and Child Labour in Turkey’’ adlı eserinden faydalanarak yazdığı bir makaledir. Çalışan çocular ile ilgili istatistikler verilmiş ve karşılaştırmalar yapılmıştır. Konuya cinsiyet açısında da yaklaşılmış, kız-erkek çalışma oranları konusunda önemli bilgiler verilmiştir. İlerleyen bölümlerde sektörel bazda gelişmelere yer verilmiş, enformel sektörde konunun boyutları tartışılmıştır.

Makaleden bir Alıntı:

Zorunlu eğitim yaşını aşmış çocuklar için aynı oranda bir iyileşmenin olduğunu söylemek mümkün değildir. Çalışma hayatına daha az katlmakla beraber, 15-17 yaş grubundaki çocukların hala önemli bir yüzdesi çalışmaya devam etmektedir. (s.50)

Bazı Anahtar Sözcükler:

cinsiyet ayrımı, çocuk işgücü anketi, çalışan çocuklar, enformel sektör

 

 

Balcı, Y.G.(2002); “Çocuk İstismarında Farklı Bir Boyut: Çalışan Çocuklarda Cinsiyet Ayrımcılığı ”, Çalışma Ortamı Dergisi, Sayı:61, Mart-Nisan.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 14

Kapsam:

Devlet İstatistik Enstitüsü’nün (DİE) 1999 yılında yaptığı Çocu İşgücü Anketi verileri kullanılarak, çocuk işçiliğine cinsiyet açısından yaklaşılmıştır. Eldeki resmi veriler kullanılarak kız ve erkek çocukların çalışma yaşamına katılma oranları üzerinde durulmuş ve yaş ilerledikçe bu oranların nasıl değiştiği gözler önüne serilmiştir.

Makaleden bir Alıntı:

Sonuç olarak, 1999 Çocuk işgücü Anketi incelendiğinde saptanan bu bulgular ışığında, çocukların çalışması yanısıra çocuğun cinsiyetinin de bir istismar kaynağı olduğu açıkça görülmektedir. Bu isitismarın etkileri ise uzun dönemde ortaya çıkmaktadır. Kız çocuklarının kültürel ve sosyo-ekonomik nedenlerle, toplumun belirlediği role uygun, aileye ve kendi çeyizine parasal açıdan katkısı olacak, iyi bir eş ve anne olması için, seçilen işlerde meslek öğrenme amacı gütmeden çalışıp ilerleyen yaşlarda iş hayatından çekilmeleri, niteliksiz emek olarak kalmalarına neden olmaktadır. (s.19)

Bazı Anahtar Sözcükler:

aile, çalışan çocuklar, çocuk istismarı, cinsiyet ayrımı, çocuk işgücü anketi, sosyo-ekonomik düzey, ekonomiye katkı

 

Çalışmanın adı: Gender, Education and Child Labour in Turkey

Çalışmanın Türü: Araştırma –Değerlendirme Raporu (Çalışma ILO-IPEC Programı

Kapsamında yürütülmüştür.)

Çalışmanın Yazarı: Prof.Dr. Yakın Ertürk

Doç.Dr. Meltem Dayıoğlu

Çalışmanın Sunuluş,

Basım yılı ve Yeri: 2004, Cenevre

Çalışmanın Dili: İngilizce

Sayfa Sayısı: 170

Amaç: Bu araştırma çalışmasında cinsiyet, eğitim ve çocuk emeği arasındaki

bağlar incelenmiş ve Türkiye’de yürütülen ve tamamlanmış olan

ILO-IPEC projeleri de göz önünde bulundurularak konuya yeni bir

perspektiften bakılmıştır. Çocukların çalışmalarını sadece ticari amaçla

piyasa bazlı düşününce ve para karşılığı yapılmayan ancak çouklarının

emeğinin kullanıldığı pek çok alan dışarıda bırakılmıştır. Özellikle

kız çocukların yaptıkları işler burada önem kazanmıştır. Okula

katılım oranları, eğitim süreleri de göz önünde bulundurulduğunda,

kızlar ve erkeklerin hem çalıştıkları alanlar hem de eğitimleri açısından

farklılıklar, ayrımlar göze çarpmıştır.

 

İçerik: İlk bölümde çocuk emeği kavramlarına değinilmiş ve Türkiye’de çocuk

emeği kısaca anlatılmış. 2. bölümde Türkiye’de yürütülen ILO-IPEC

projelerinin içeriği ve amaçları anlatılmış. 3. bölümde çocuk emeği

konusunda cinsiyet kavramı anlatılmış. 4. bölümde makro düzeyde

analizlere yer verilmiş ve kalkınma, insani kalkınma, demografik profil,

ekonomik çevre, gelir dağılımı, eğitim sistemi ve bölgesel-cinsel

farklılıklar ele alınmış. 5.bölümde çocukların okula katılımı

konusunda fırsatlar ve zorluklar incelenmiş. 6. bölümde ise istihdam

edilme ve okula katılım konularına bakılmış. 7. Bölüme sonuş

koyulmuş.

Yöntem: Bu çalışmada genel olarak kavramsal bir yaklaşım açısı benimsenmiş

ve bunu desteklemek için de 1994-1999 yıllarında DIE tarafından

yapılmış Hanehalkı İşgücü anketlerinden faydalanılmış. Bu çalışmada öncelikle işlerin çeşitliliği cinsiyete dayalı işgücü dağılımı kavramları ele alınmış. Bu cinsiyet perspektifinden sosyal-sektörel işgücü dağılımı ve buradan çocuk emeğinin bu cinsiyete dayalı işgücü dağılımı içinde nerede yer aldığına bakılmış. Bunun için tamamlaycı olarak mikro, meso ve makro seviyede analizlere başvurulmuş.

Alıntı: This boook began with the objective to examine the gender differntials

in child labour and educational attainment of children in Turkey. The

underlying motivation behind this endeavour was to contribute to

development of an integrated approach to gender, education and child

labour so that effective intervention strategies may be developed to

eradicate child labour while increasing the educational attainment of

boys and girls and to overcome existing gender disparities.

Anahtar kelimeler: çıraklar, cinsiyet ayrımı, çırak eğitimi, sosyo-ekonomik düzey, insani kalkınma

 

Fişek, A.G; (1998), “Çocuk Emeğinin Sona Erdirilmesi: Kız ve Erkek Çocuk Arasındaki Farklar”, Çalışma Ortamı, Ocak-Şubat, sayı 36, s. 2-4.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 3

Kapsam:

Makalede, kız ve erkek çocuk emeği arasındaki farklar temel olarak “çalışan çocukların ilk iş bulduklarındaki duygulanımlarının cinslere göre dağılımı”, “çocukların çalışma nedenleri konusunda ailenin yaklaşımı”, “çalışan kızların ileride kendi işini kurma beklentisinin yaşa göre dağılımı”, “çalışan çocukların (14-15 yaş) aldıkları ücretlerden eve aktardıklarının cinsiyete göre dağılımı” tabloları çerçevesinde sunulmuştur. Ayrıca işe başlarken çocukların görüşlerine başvurulup vurulmaması ve iş değiştirme gibi konulara da yer verilmiştir. Bu yazıda kullanılan veriler Fişek Enstitüsü tarafından Denizli’de 1996 sonbaharında yürütülen çalışmalar sırasında uygulanan anketlerden yararlanılarak elde edilmiştir. Bu konuyla ilgili evren olarak “Çıraklık Eğitim Merkezi”ne devam eden çocuklar alınmış; hepsiyle görüşülmüş ve sağlık muayeneleri yapılmıştır. Daha sonra eldeki anket formlarından kız çıraklara aynı yaş ve aynı kökendeki (kırsal, kentsel) erkek çıraklar sistematik örneklem alınarak seçilmiştir.

Makaleden bir Alıntı:

Küçük “kız”için “işi işkenceye çeviren” ve “çalışmaktan caydıran” koşullar irdelenmelidir. Bunların başında, çalışma yaşamında zenginleştirirci bir psikolojik yaklaşım yerine, katı disiplinin yeğ tutulmasıdır. Bir diğeri, yaş ilerledikçe artan ve evlenmek istediği gençlerce de vurgulanan, geleneksel “çalışmaktan alıkoyucu” yaklaşımdır. Bir başka önemli etmen. Çalışma koşullarının ağırlığı ve sağlıksızlığı yanında, kızlara yönelik cinsel taciz olgularının varlığıdır. “İşyerinden atılabileceği” ya da “ailesi tarafından çekilebileceği” kaygılarıyla gizlenen ve böylece de gittikçe derinleşen bu işkence, çalışmayı bir yaşam boyu sürdürmenin olanaksızlığını küçük kıza düşündürmektedir. (s.4)

Bazı Anahtar Sözcükler:

çalışan çocuklar, kız çocuk emeği, cinsiyet ayrımı, çırak eğitimi