Fişek, A.G; (1998), “Çocuk Emeğinin Sona Erdirilmesi: Kız ve Erkek Çocuk Arasındaki Farklar”, Çalışma Ortamı, Ocak-Şubat, sayı 36, s. 2-4.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 3

Kapsam:

Makalede, kız ve erkek çocuk emeği arasındaki farklar temel olarak “çalışan çocukların ilk iş bulduklarındaki duygulanımlarının cinslere göre dağılımı”, “çocukların çalışma nedenleri konusunda ailenin yaklaşımı”, “çalışan kızların ileride kendi işini kurma beklentisinin yaşa göre dağılımı”, “çalışan çocukların (14-15 yaş) aldıkları ücretlerden eve aktardıklarının cinsiyete göre dağılımı” tabloları çerçevesinde sunulmuştur. Ayrıca işe başlarken çocukların görüşlerine başvurulup vurulmaması ve iş değiştirme gibi konulara da yer verilmiştir. Bu yazıda kullanılan veriler Fişek Enstitüsü tarafından Denizli’de 1996 sonbaharında yürütülen çalışmalar sırasında uygulanan anketlerden yararlanılarak elde edilmiştir. Bu konuyla ilgili evren olarak “Çıraklık Eğitim Merkezi”ne devam eden çocuklar alınmış; hepsiyle görüşülmüş ve sağlık muayeneleri yapılmıştır. Daha sonra eldeki anket formlarından kız çıraklara aynı yaş ve aynı kökendeki (kırsal, kentsel) erkek çıraklar sistematik örneklem alınarak seçilmiştir.

Makaleden bir Alıntı:

Küçük “kız”için “işi işkenceye çeviren” ve “çalışmaktan caydıran” koşullar irdelenmelidir. Bunların başında, çalışma yaşamında zenginleştirirci bir psikolojik yaklaşım yerine, katı disiplinin yeğ tutulmasıdır. Bir diğeri, yaş ilerledikçe artan ve evlenmek istediği gençlerce de vurgulanan, geleneksel “çalışmaktan alıkoyucu” yaklaşımdır. Bir başka önemli etmen. Çalışma koşullarının ağırlığı ve sağlıksızlığı yanında, kızlara yönelik cinsel taciz olgularının varlığıdır. “İşyerinden atılabileceği” ya da “ailesi tarafından çekilebileceği” kaygılarıyla gizlenen ve böylece de gittikçe derinleşen bu işkence, çalışmayı bir yaşam boyu sürdürmenin olanaksızlığını küçük kıza düşündürmektedir. (s.4)

Bazı Anahtar Sözcükler:

çalışan çocuklar, kız çocuk emeği, cinsiyet ayrımı, çırak eğitimi