Dikbayır, G.; Dayıoğlu, M.; Bakır, A.; Ataöv, A.(2001); “Gelirin Çocuk İstihdamı Üzerindeki Etkisi”, (İçinde: Türkiye’de Çalışan Çocuklar Semineri), DİE Yayınları, Ankara, s.161-181

Dikbayır, G.; Dayıoğlu, M.; Bakır, A.; Ataöv, A.(2001); “Gelirin Çocuk İstihdamı Üzerindeki Etkisi”, (İçinde: Türkiye’de Çalışan Çocuklar Semineri), DİE Yayınları, Ankara, s.161-181.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: 14

Kapsam:

Çalışmanın konusu, 6-17 yaşındaki çocuklardır. 1999 çocuk işgücü verilerinden hareketle bu çalışma, Türkiye’de yoksulluk ve çocuğun ekonomik işlerde çalışması arasında bir ilişkinin var olup olmadığını araştırmaktır. Diğer pekçok çalışmada olduğu gibi yoksulluk, sadece gelir yönüyle ele alınmaktadır. Çalışmada, DİE (Devlet İstatistik Enstitüsü) tarafından 1999 yılında gerçekleştirilen ve Ekim ayı hanehalkı işgücü anketine eklenen, 5-17 yaş grubundaki çocuklarla ilgili soru kağıdı yoluyla gerçekleştirilen, çocuk işgücü anketinin yayınlanmamış verileri kullanılmıştır. Bu çalışmaya göre, Türkiye’de 6-17 yaş grubunda yer alan çocuk sayısı 16.088.108’dir. Bu çocukların yaklaşık %10’u, ekonomik işlerde çalışmaktadır.

Makaleden bir Alıntı:

1999 Çocuk İşgücü Anketi verilerine dayanılarak yapılan bu çalışmadan elde edilen sonuçlar, Türkiye genelinde 6-17 yaş grubundaki çocukların %10,17’sinin çalıştığını göstermektedir. Kentsel ve kırsal yerleşim alanları ayrı ayrı incelendiğinde kentte çocukların %6’sının, kırda ise %17 gibi oldukça yüksek bir oranın çalıştığı görülmektedir. (s.178)

Bazı Anahtar Sözcükler:

çocuk işçiler, gelir düzeyi, yoksulluk, hanehalkı işgücü anketleri, kırsal alanda çalışan çocuklar

Baş, K.(2004); “ Türkiye’de Çocuk İşgücünü Belirleyen Etkenler: Kişisel ve Ailevi Faktörler”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:22, Sayı:1

Baş, K.(2004); “ Türkiye’de Çocuk İşgücünü Belirleyen Etkenler: Kişisel ve Ailevi Faktörler”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:22, Sayı:1.

Yararlanılan Kaynak Sayısı:

Kapsam:

Bu çalışma, Türkiye’de çocuk işgücünü belirleyen faktörleri saptamak amacıyla yapılmıştır. Özellikle, çocuk işgücü ile ebeveynlerin eğitim düzeyi, geliri ve diğer hanehalkı özellikleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Ampirik analiz, Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE) tarafından 1999 yılında yapılan çocuk işgücü anketiyle elde edilen veriler esas alınarak yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, çocuğun yaşı, ebeveynlerin eğitim düzeyi, ailedeki çocuk sayısı, annenin istihdamı ve yerleşim yerinin (kır veya kent olması) çocuk işgücünü belirleyen önemli faktörler olduğu saptanmıştır.

Makaleden bir Alıntı:

Bazı Anahtar Sözcükler:

çocuk işçiler, çırak eğitimi, gelir düzeyi, çocuk işgücü anketi