Lordoğlu, K.(2002); “Oyuna Zaman Yok, Ama Sokaklar Bizim”, Çalışma Ortamı Dergisi Sayı:60, Ocak-Şubat.

Yararlanılan Kaynak Sayısı: –

Kapsam:

İlk kısımda çocukların çalışma alanları DİE’nin 1994 ve 1999 Çocuk İşgücü Anketi verileri kullanılarak anlatılmıştır. Daha sonra çocukların neden çalıştıkları, küçük yaşta iş hayatının içine girmelerinin nedenleri değişik coğrafyalardan da örneklerle zenginleştirilerek açıklanmıştır. Çocukların çalışmasının ortaya çıkardığı sonuçlar ve ulusal mevzuatın konuya yaklaşımı son bölümde irdelenmiştir.

Makaleden bir Alıntı:

Oyuna zamanı bile kalmayan ve iş peşinde koşan çocukların karşılaştığı olumsuzlukların bazılarını sıralamak bile, bu yazıyı okunması açısından uzun hale getirecektir. Gerek Türkiye’de gerekse çocuk çalıştıran bütün ülkelerde, çocuk işçiliğinde karşılaşılan sorunlara karşı önerilen farklı programlar bulunmaktadır. Uluslararası Çalışma Örgütü’nün ‘Çocuk İşçiliğini Önleme Programı’ (IPEC) bunlardan biridir. Türkiye’nin de 2001 yılında onayladığı 182 sayılı En Kötü Koşullarda Çalışan Çocuklara Karşı Acil Eylem Planı ve Sözleşmesi ve 138 sayılı Çalışmada Asgari Yaş Sınırı adlı sözleşmelerde de amaçlanan çocuk işçiliğinin tamamen yasaklanması gibi mevcut koşullarla uyumlu olmayan bir çerçeve bulunmaktadır. (s.11)

Bazı Anahtar Sözcükler:

çocuk emeği, uluslararası mevzuat, ulusal mevzuat, ILO-IPEC